Apokaliptyczne fragmenty ,,Perfekcyjnej mowy”

,,Perfekcyjna mowa”, znana też jako ,,Asklepios”, lub ,,Perfekcyjny Dyskurs”, jest traktatem filozofii hermetycznej napisanym między pierwszym a trzecim stuleciem naszej ery. Na dzień dzisiejszy (31/03/2024) nie doczekał się jeszcze pełnego tłumaczenia na język polski. W poniższym wpisie prezentuję przekład jego czterech fragmentów profetycznych, które uważam za wysoce cenne dla współczesnych kemetystów. ,,Perfekcyjna mowa” powstała w bardzo niepewnych czasach w których narastała wzajemna wrogość między chrześcijanami i politeistami, toteż autor tekstu stara się uporządkować zastany przez niego nieład jego okresu historycznego i wpisać go w teologię hermetyzmu; ścieżki duchowej będącej wspólnym dziełem Egipcjan, i Greków oczarowanych Egiptem. Traktat ujawnia pod wpływem jego właściwego kontekstu historycznego i geograficznego przepowiednię, która dziś może zaskakiwać poziomem swojego spełnienia.

Tłumaczenie dokonano z j. angielskiego, z dzieła zbiorowego ,,The Nag Hammadi Scriptures – The Revised And Updated Translation Of Sacred Gnostic Texts”.

Apokalipsa: Egipt stanie się pogardzanym (70,3-71,9)

,,Asklepiosie (Imhotepie), czy nie wiesz, że Egipt jest podobizną niebios, co więcej, on jest miejscem mieszkalnym niebios i wszystkich tych sił w niebiosach? Prawdę mówiąc, kraj nasz jest świątynią świata. Ale winien jesteś wiedzieć, że czasy przyjdą gdy wydawać się będzie, że Egipcjanie na darmo służyli Bogom, i każdy ich święty hołd będzie gardzonym. Wszystko co boskie odejdzie z Egiptu i wzleci ku niebu. Egipt będzie owdowiały, opuszczony przez Bogów. Obce ludy przybędą do Egiptu i będą nim rządzić. Egiptowi, czy też Egipcjanom zakazane będzie oddawanie czci Bogu, i ktokolwiek z nich będzie znaleziony przy oddawaniu czci i służeniu Bogu, spotka go najsurowsza kara.

W dniu tym, kraj, który był najbardziej boski, jak żaden inny kraj, stanie się bezbożnym. Nie będzie już pełen świątyń, lecz grobowców; nie bogów, lecz trupów. Ty, O Egipcie, Egipcie, będziesz przedmiotem opowieści, i nikt nie uwierzy twym boskim praktykom, ni cudownym dziełom, ni świętym słowom, nawet jeśli twe cudowne słowa spisane są na kamieniach Barbarzyńcy cię przewyższą, O Egipcjaninie, w pobożności; czy to Scytowie, czy Hindusi, czy inni jak oni.”

Egipcjanie Przepadną (71,9-35)

,,Co mogę powiedzieć o Egipcjanach? Nie opuszczą oni Egiptu, ale kiedy Bogowie opuszczą kraj i ulecą do niebios, wszyscy Egipcjanie pomrą, i Egipt będzie opustoszały przez Bogów i przez Egipcjan. Jako że Ty, O rzeko (Nil), dzień przyjdzie, że płynąć będziesz bardziej krwią, niźli wodą. Martwe ciała spiętrzą się wyżej od tam, a martwi nie będą opłakiwani równie co żywi. Raz jeszcze żywi będą poznani jako Egipcjanie poprzez ich język. Asklepiosie, czemu płaczesz? Oni wydawać się będą bardziej obcokrajowcami w ich obyczajach. I boski Egipt większe zła ucierpi niż te. Egipt, oblubieniec Boga, miejsce zamieszkania Bogów, szkoła religii, staną się obrazem bezbożności.”

Świat będzie niegościnny (71,35-73,22)

,,W dniu tym świat nie będzie dłużej podziwiany, poprzez jego nikczemność i bezbożność, nie będzie on hołubiony. O nim nie możemy powiedzieć, że jest ani dobry, ani piękny, jako coś co istnieje w aktualności, ani coś co jest wyobrażone, ryzyko jednak w nim istnieje, że stanie się ciężarem wszystkich ludzi. Tak więc świat będzie gardzonym, piękny świat Boga, nieporównywalne dzieło, cnota w działaniu, wyobrażenie wielu form, dostatek nie cofający się przed niczym, pełen każdego wyobrażenia. Ludzie preferować będą ciemność od światła i śmierć od życia. Nikt nie podniesie głowy ku gwiazdom. Pobożni będą uważani za szaleńców, a bezbożni będą czczeni jako mędrcy. Tchórzy uważać się będzie za siłaczy, a dobry człowiek będzie skazany jako przestępca.

To co się tyczy duszy i podmiotów wszelkich duszy, i wszystkiego tego co mają one do niemoralności, wraz z resztą tego co wyjaśniłem wam; Tacie (Tocie), Asklepiosie (Imhotepie) i Ammonie, one nie tylko będą uważane za śmieszne, brane będą również za nic. Uwierzcie mi, ludzie jak oni będą nadzy wobec ostatecznego niebezpieczeństwa dla ich dusz. Nowe prawo będzie ustanowione …….. [1] i dobre duchy odejdą, ale niegodziwe anioły pozostaną wśród ludzi i sprowadzać ich będą bez opanowania ku temu co złe i ku bezbożności, wojnom i rabunkom, ucząc ich rzeczy przeciwnych naturze.  

W dniach tych ziemia będzie niestała, a ludzie nie będą przepływać morza, ni rozróżniać gwiazd na niebie. Każdy święty głos Boga stanie się głuchy, a powietrze stanie się niezdrowe. Oto wiek starczy świata: bezbożność, hańba, wzgarda wobec szlachetnych słów.”

Koniec Apokalipsy: Bóg Przywróci Wszechświat (73,23-74,17)

,,Asklepiosie (Imhotepie), kiedy wszystko to się stało, Pan, Ojciec i Bóg i stworzyciel pochodzący z pierwszego i jedynego Boga[2], ujrzał to co się stało, formułuje swój plan, dobry plan, przeciwko chaosowi. On niszczy błąd i eliminuje zło, czasem topiąc je w potopie, innymi czasy spala je w pożodze, a wciąż innymi czasami obejmuje je wojnami i plagami, dopóki nie przyniesie świata do jego stanu poprzedniego. Tako Bóg będzie czczony jako stwórca i odnowiciel tego wielkiego dzieła.

Oto jest narodzenie świata. Odnowa natury pobożnych i dobrych będzie miała miejsce w okresie czasu bez początku. Jako że wola Boga nie ma początku, równie co jego natura, która jest jego wolą, nie ma początku. Naturą Boga jest wola, a jego wolą jest dobro.”

[1] Około dwóch linijek tekstu jest brakująca, lub niemożliwa do przetłumaczenia.

[2] Hermetyści byli zwolennikami platońskiej idei głoszącej, że demiurg (bóg-stwórca) nie może być tożsamym z najwyższym Bogiem, samo-stworzonym bytem. Demiurg pochodził od wiecznego, najwyższego Boga, przez Platona równoznacznego z ideą dobra; u hermetystów demiurg wywodził się od duszy obejmującej wszystko co istnieje i miało istnieć (panteizm).